ITCH is een tweedelig project.​

ITCH I bestaat uit een korte dansfilm en ITCH II is een live performance waarbij video niet alleen als achtergrond voor de performance wordt gebruikt, maar ook als antagonist van de danser.

​ITCH II (live performance):

In deze voorstelling behandelt Aafke de huid als een kwetsbaar schild, een dun vlies tussen onze gedachten en de buitenwereld. De huid zou slechts halfdoorlatend zijn (als uitscheidingsorgaan), maar ook invloeden van buitenaf, zoals stress, schaamte, vermoeidheid en verliefdheid, worden via de huid weerspiegeld.

​

​In ITCH II gaan geprojecteerde videobeelden een duet van verleiding, irritatie en strijd aan met de danser. De videobeelden zijn een metafoor voor de ingekapselde mens. We zeggen of doen allemaal wel een dingen waar we in weze niet echt achter staan, soms gebonden door schaamte of angst of door druk vanuit onze sociale omgeving. De cultuur waar we deel van uitmaken, of zelfs het idee dat we over onszelf hebben, zorgen ervoor dat we regelmatig in conflict zijn met onszelf. Misschien kunnen we door het delen van onze verhalen en gevoelens onszelf en onze omgeving beter accepteren en begrijpen.